Rock müziğin güçlü ve duygusal sesi Şebnem Ferah, yalnızca vokal gücüyle değil, kalbimizi kanatan kelamlarıyla de dinleyicisinin ruhuna dokunmayı başarıyor.
Bugün hala dinleyenlerin içini burkan “Vazgeçtim Dünyadan” müziği, aslında sadece bir müzikten ibaret değil; içinde çok daha fazlasını barındıran, acı bir gerçeğin öyküsü.
Gelin, sizinle Şebnem Ferah’ın gözyaşlarını tutamadan söylediği o kesimin acı öyküsüne birlikte bakalım…
“Vazgeçtim Dünyadan”, Şebnem Ferah’ın şahsen anlattığına nazaran, bir gazete haberinden esinlenerek yazılmış.
Habere nazaran, genç bir bayan; tecavüze uğradıktan sonra ailesi tarafından dışlanıyor, yalnız bırakılıyor. Elinden tutan kimse kalmayan bu bayan, çaresizliğin eşiğinde kucağındaki bebeğiyle birlikte Boğaz Köprüsü’ne çıkıyor ve oradan kendini boşluğa bırakıyor. Bayanın hayattaki son kararı, toplumun suskunluğuna, vicdansız yargılarına ve adaletsizliğine karşı sessiz ancak sarsıcı bir başkaldırı oluyor.
Şebnem Ferah, bir röportajında bu müziğin ortaya çıkış sürecini şu sözlerle anlatıyor:
“Boğaz Köprüsü’nden kucağındaki bebeğiyle atlayan genç bir bayanın haberi çıktı gazetede… Tecavüze uğramış, ailesi onu dışlamış. Yazıyı okurken donakaldım. Ne yaşadı, ne hissetti, nasıl dayanamadı… Kendimi onun yerine koymaktan alıkoyamadım.”
Şebnem Ferah, bu yürek burkan olaydan etkilenerek yazdığı “Vazgeçtim Dünyadan”da, yaşananları adeta bir ağıt üzere lisana getirmiş.
Dinleyen herkesin boğazında bir düğüm oluşturan bu modül, sadece trajik bir olayın değil, benzeri acıları sessizce yaşayan binlerce insanın da sesi oluyor.
“Bir şey yapmalı, susmamalı… zira susmak, bazen öldürür.”
En yürek burkan dizelerinden biri olan “Gelinlik giymeden, ışığı görmeden”, genç yaşta hayallerinden ve hayatından vazgeçmek zorunda kalan bayanları temsil ediyor.
“Vazgeçtim Dünyadan”, yalnızca bir müzikten ibaret değil; bayanların yaşadığı şiddet, istismar ve sonrasındaki toplumsal baskılara da dikkat çeken bir farkındalığı anlatıyor.
Şebnem Ferah bu müzikle, adeta “başına geleni anlatamayan”, “anlatınca suçlanan” ve “yalnız bırakılan” bayanların sesi olmuş.
Yıllar geçse de “Vazgeçtim Dünyadan”, hala insanın içine dokunan, hala çok şey anlatan bir müzik olarak kalmaya devam ediyor.Çünkü bu öykü ne yazık ki yalnızca geçmişe ilişkin değil. Her gün öteki bir bayan, öteki bir kentte benzeri acıları yaşıyor. Şebnem Ferah’ın bu müziği ise, o bayanların iç sesi üzere çalıyor kulaklarımızda:
“Vazgeçtim dünyadan, kendi hisseme düşen yaşamdan…”
Ferah, yıllar sonra bile bu şarkıyı sahnede söylerken boğazının düğümlendiğini şöyle anlatıyor:
“Bazı konserlerde bu müzikte susuyorum. Seyirci söylüyor… zira ben ağlamamak için gözlerimi kapatmak zorunda kalıyorum.”
Bu müzik birinci çıktığında yıl 2003’tü. Fakat bugün hala bir bayanın öldürüldüğü, dışlandığı, yalnız bırakıldığı her haberde toplumsal medyada bu müzik tekrar tekrar paylaşılıyor ve hatırlanıyor.
Gelin şarkıyı bir de kıssasını öğrendikten sonra dinleyelim: