Yeşilçam denince akla yalnızca nostalji değil, gerçek manada oyunculuk gelir. Ayhan Işık’tan Türkan Şoray’a, Cüneyt Arkın’dan Hülya Koçyiğit’e kadar birçok isim bir periyodun kalbinde taht kurdu. Lakin bir yüz vardı ki her rolüyle izleyiciyi mest etti: Ekrem Bora… Babasını daha kundaktayken kaybeden, zorluklarla büyüyen bir çocukken, sinemanın en karizmatik oyuncularından biri olmayı başardı. O, hem ‘sert adam’dı hem de sahnelerde müzik söyleyen şık bir beyefendi…
İşte Türk sinemasının unutulmaz yıldızlarından Ekrem Bora’nın hayat öyküsü…
Türk sinemasının altın yıllarına damgasını vuran Yeşilçam, yalnızca sinemalarıyla değil, yetiştirdiği efsane oyuncularla da kalplere dokundu.
O devirde çekilen sinemalar hâlâ tekrar tekrar izleniyor, o yılların yıldızları hâlâ hasretle anılıyor. İşte bu yıldızlardan biri de hiç elbet Ekrem Bora’ydı. Hem karizması hem de oyunculuk yeteneğiyle bir periyoda damga vurdu. Ayhan Işık, Türkan Şoray, Hülya Koçyiğit üzere yıldızlarla birçok projede yer aldı. Onu izleyenler yalnızca bir karakteri değil, adeta bir sinema dersi izlerdi.
Ekrem Bora, 7 Mart 1932’de Ankara’da dünyaya geldi.
Asıl ismi Ekrem Şerif Uçak’tı. Babası Mazhar Uçak, Türkiye’nin birinci uçan asker pilotlarından biriydi ve şimdi Ekrem 40 günlükken, Eskişehir’de şehit oldu. Bir röportajında soyadının nasıl değiştiğini şu sözlerle anlatmıştı:
‘Önyüzbaşı Mazhar Beyefendi. Babam birinci uçan pilotmuş. Babam uçtuğu vakit Zeki Paşa diye bir paşa varmış, ‘Mazhar sen birinci uçan pilotsun, Yazıcıoğlu soyadını bırak Uçak koy soyadını’ demiş. Soyadımız o denli kalmış.’
Annesi Ayşe Nuriye Hanım’la birlikte şiddetli bir hayat gayretine girişen küçük Ekrem, ilkokul yıllarında ailesiyle İstanbul’a taşındı.
Daha ortaokuldayken sinemaya büyük bir ilgisi vardı. Bu tutkusu, 1953 yılında Yıldız mecmuasının düzenlediği artist yarışına gizlice katılmasıyla taçlandı. Müsabakayı birinci tamamladı ve böylelikle sinemaya adım attı.
Bu müsabakadan sonra soyadını da mesleği için ‘Bora’ olarak değiştirmeye karar verdi.
1955 yılında birinci sineması “Alın Yazısı” ile kamera karşısına geçen Bora, kısa vadeli bir sinema molasından sonra 1958 yılında “Mavi Boncuk”, “Tilki Leman”, “Bir Bayan Tuzağı” üzere sinemalarla tekrar parladı.
1960’lı yıllarda “Yeşil Köşkün Lambası”, “Divane”, “Kahraman Üçler” ve “İnleyen Dağlar” üzere üretimlerde yer aldı. 1962’de Ayhan Işık ve Türkan Şoray ile başrolü paylaştığı “Acı Hayat” sineması ise mesleğinin tepe noktalarından biri oldu. Bu sinemayla Yeşilçam’ın “sert bakışlı adamı” haline geldi.
Sinemanın yanı sıra sahnelere de adım attı.
1970’li yıllarda Yeşilçam’daki duraklamayla birlikte, o da birçok meslektaşı üzere gazino sahnelerine yöneldi. Fecri Ebcioğlu’ndan şan dersleri aldı, sahnede müzikler söyledi. Sahne serüveni yaklaşık 5 yıl sürdü ve maddi olarak da ona değerli katkılar sağladı.
1966 yılında Halit Refiğ’in yönettiği “Şafak Bekçileri” sinemasında bir jet pilotunu canlandırarak, küçük yaşta kaybettiği babasına bir nevi selam gönderdi. Tıpkı yıl Antalya Altın Portakal Sinema Festivali’nde “En Uygun Erkek Oyuncu” mükafatını kazandı. 1990 yılında ise “Soğuktu ve Yağmur Çiseliyordu” isimli sinemadaki performansıyla ikinci defa Altın Portakal aldı.
Ekrem Bora özel hayatında da hayli merak edilen bir isim oldu her vakit.
İlk evliliğini sinema mesleğine başladığı yıllarda yaptı ve bu evlilikten bir kızı oldu. 1966 yılında Gül Pamukçu ile evlenerek ikinci evliliğini yaptı. Bu evlilikten iki kız çocuğu dünyaya geldi.
Mesleğine duyduğu hürmet, onu bir ustaya dönüştürdü.
Bir programda Türkan Şoray’a “Ben daima gençlere söylüyorum, ‘İşini seveceksin, işine aşık olacaksın, hürmet duyacaksın.’ Sinemanın bir terbiyesi vardır. Sabah erken de olsa, kaçta çağırıyorlarsa, yarım saat erken gideceksin ya da buna benzeri birtakım sistemler. Biz bunu gördük, buna alıştık. Sinemanın terbiyesidir bu benim için.” diyerek, gençlere disiplini ve çalışkanlığı aşılamıştı.
Kariyeri boyunca 200’den fazla sinemada rol alan Bora, 2008 yılında *İKSV tarafından “Yaşam Uzunluğu Onur Ödülü”*ne layık görüldü.
2009’da çekilen “Makber” sinemasıyla sinemaya veda etti. 1 Nisan 2012’de, 80 yaşında hayata gözlerini yumdu. Zincirlikuyu Mezarlığı’na defnedilen Ekrem Bora, gerisinde onlarca unutulmaz karakter, bir dolu anı ve koca bir sinema kültürü bıraktı.
O artık ortamızda değil…
Ama her tekrar izlenen sinemasında, her siyah-beyaz karede, sinemanın o tertemiz yüzünde daima yaşamaya devam edecek.